Փորձում ես հասկանալ` ինչ է կատարվում,
Հոգիդ ցավում է, կարծես աշխարհն այդ պահին քեզ հակառակ է պտտվում,
Նայում ես մարդկանց ու ոչինչ չես տեսնում:
Հիշում ես խոսքերը, որոնց առանց մի վարկյան անգամ վարանելու էիր հավատում,
Հիշում ես այն բոլոր գիշերները, որ անքուն մտքերի մեջ էիր անցկացնում.
Նրա ռոմանտիկ ու քնքուշ համբույրները, որ քեզ ուղղակի խելքահան էին անում,
Ձեր համատեղ նպատակներն ու քո փայլուն աչքերը, որ հիմա անտարբեր նայում են ու ոչինչ չեն տեսնում,
Քո անկեղծ երջանկությունն ու ոգևորված նվիրվածությունը, որ նոր հասկացար` չէր էլ գնահատվում,
Հիշում ես նրա ինքնամոռաց սերը, որ նոր հասկացար խաղ էր ուղղակի, դու էիր, որ չէիր նկատում,
Վերջ, էլ քեզ զսպել չես կարողանում, արցունքներդ արդեն հոսում են, մարդիկ կարծես քեզ չեն էլ նկարում,
Չես էլ ուզում, որ նկատեն, այս պահին դու միայն անէանալ ես ուզում,
Դու ընդամենը հասկանալ ես ուզում, պատճառներ ես փնտրում ու ինքդ քեզ մեղադրում,
Տաս ամեն ամեն ինչ նորից վերլուծում ես ու ոչինչ չես հասկանում,
Ի՞նչն էր սխալ, ինչի՞ հենց դու, ինչի՞ այսպես, ինչի՞ այս բառն ասեցիր, մյուսը մոռացար, ինչի՞ լռեցիր կամ հեռացար...
STOP!!!!
Սրբիր արցունքներդ, խորը շունչ քաշիր, սառը դեմքով այս ապտակն էլ ընդունիր,
Մի փնտրիր պատճառներ ու մի մեղադրիր, ինքդ քեզ էլ մի տանջիր,
Հասկացիր, որ կյանքում այս մարդիկ տարբեր են լինում,
Եթե սիրում ես, իսկ քեզ լքում, ուրեմն երբեք ետդարձի ճամփան էլ մի բռնիր,
Եթե վստահում ես, իսկ քեզ խաբում, ուրեմն քմծիծաղով նրան ներքև հրիր,
Եթե նվիրվում ես, իսկ քեզ մոռանում, ուրեմն կրունկովդ նրա դեմքի վրա սպի թողնելով` առաջ անցիր,
Ուղղակի հասկացիր, որ նա հիմար է, ու ինքդ քեզ մի մեղադրիր,
Հիմարներին դաստիարակելը շատ դժվար և անօգտակար է, մի էլ փորձիր..
Իսկ հիմա ժպտա, նրան սրտիցդ քնքուշ ժեստով դուրս հրավիրիր,
Սառը թեյ խմիր,տաք լոգանք ընդունիր, քեզ հայելու մեջ նայիր,
Ու ինքդ քեզ խոստովանիր` ուրեմն նա հիմար է...
Իսկ հիմարը միայն իր նման հիմարին է հասկանում,
Զգացի՞ր, թե ինչի էիր ժամերով անիմաստ քայլում ու պատճառն այդպես էլ չէիր հասկանում:
http://www.facebook.com/note.php?note_id=165201713522966
